Παλαιόχωρα Κρήτης

Η Παλαιόχωρα είναι μια μικρή παραθαλάσσια κωμόπολη που βρίσκεται περίπου 70χλμ νοτιοδυτικά από τα Χανιά, χτισμένη πάνω σε μια χερσόνησο, ανάμεσα σε δύο κόλπους. Ο οικισμός είναι χτισμένος πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης Καλαμύδι, ενώ νότια της κωμόπολης δεσπόζει το ενετικό φρούριο της Σελίνου.

Φύλακες της χερσονήσου της Παλαιόχωρας Μπροστά από τους λόφους απλώνεται ένας φιλόξενος και εύφορος κάμπος. Η πόλη είναι χτισμένη ανάμεσα στον κάμπο και το όμορφο Λιβυκό πέλαγος.

Η Παλαιόχωρα είναι μια όμορφη κωμόπολη.

Παραλίες στην Παλιόχωρα

Στην Παλαιόχωρα υπάρχουν δύο κόλποι, ο δυτικός και ο ανατολικός, οι οποίοι είναι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Στον δυτικό, με το όμορφο τεχνητό λιμάνι και τον φάρο στη μικρονησίδα Σχιστονήσι, βρίσκεται η παραλία της Παχιάς Άμμου. Πρόκειται για μία πεντακάθαρη και οργανωμένη παραλία, η οποία είναι και η μεγαλύτερη της περιοχής με το μήκος της να φτάνει το ένα χλμ. Η παραλία, όπως λέει και το όνομα της, είναι αμμώδης.Από την άλλη η ανατολική παραλία, Χαλίκια, αποτελείται από βότσαλα. Στον κόλπα υπάρχει μια προβλήτα που δένουν τα καράβια που πηγαίνουν στη Σούγια, στην Αγία Ρούμελη, στο Λουτρό, στη Χώρα των Σφακιών, στη Γαύδο και στο Ελαφονήσι.

Κατά μήκος της ακτογραμμής της Παλαιόχωρα

Είχαμε πάει το 2021

Φρούριο του Σελίνου στην Παλαιόχωρα Χανίων

Τα φρούρια που οι Ενετοί ίδρυσαν στην νότια Κρήτη ήταν πολύ λίγα, ίσως επειδή τα παράλια της είναι άκολπα και αλίμενα. Ένα από αυτά πάντως ήταν το φρούριο του Σελίνου στη Παλαιόχωρα. Το φρούριο αυτό είχε κτισθεί στο λαιμό μιας στρογγυλής προεξοχής της στεριάς μέσα στη θάλασσα με στόχο την εδραίωση της ενετικής επικυριαρχίας στην περιοχή, που κατοικείτο από τον ασυμβίβαστο Κρητικό λαό.

Ιδρύθηκε από τους Ενετούς. Ήταν εφοδιασμένο με δύο πύργους στη νότια πλευρά κι ένα στη βόρεια. Είχε, όπως όλα τα φρούρια, χώρους στρατωνισμού, κατοικίες αξιωματούχων, μικρή εκκλησία και δεξαμενές νερού. Οι δύο αυτοί πύργοι φαίνονται ακόμη και σήμερα ανάμεσα στα χαλάσματα του..

Κτίστηκε τον 13ο αιώνα από τους Ενετούς ως έδρα της ομώνυμης καστελανίας και για να ελέγχει τους θαλάσσιους δρόμους προς τη βόρεια Αφρική. Ανακατασκευάστηκε επανειλημμένα μέχρι τα μέσα του 17ου αιώνα, ενώ στα τέλη του 19ου αιώνα χρησίμευσε ως κουλές.